เก็บเสื้อผ้า ยกทรง ลงกระเป๋า
ฉันคุกเข่า ต่อหน้า เธอชาเฉย
เตะสกัด ตัดขา ผวาเกย
ถูกหมัดเสย ขึ้นตรง กระโดงคา่ง
กระทืบพื้น ยื่นขาด ด้วยบาทซ้าย
อย่าคิดหมาย มาชื่น หวนคืนร่าง
หมดเยื่อใย ไมตรี หนีหลีกทาง
อย่าขัดขวาง ติดตาม ความเจริญ
ด้วยเหตุผล ครั้งแรก เห็นแปลกจิต
ชอบจริต เงอะงะ คุยคะเขิน
กายกรุ่มกริ่ม ยิ้มนาน หวานเหลือเกิน
นั่งยืนเดิน ย่างเยื้อง ชำเลืองแล
ด้วยเหตุผล เธอชก ครบยกช้ำ
มือลูบคลำ ทาถู ดูแยแส
ป้อนข้าวต้ม นมยา ครานอนแบ
ร้องเพลงแห่ ลิเก เห่ให้ฟัง
ด้วยเหตุผล บทสร้าง คู่นางเอก
อภิเษก ภิรมย์ ชื่นสมหวัง
ว่าเจ้าชู้ แสดง แฝงจริงจัง
เกิดคลุ้มคลั่ง ต่อยตี ไม่มีเบา
ได้คนรัก นักมวย ซวยซ้ำซาก
ต้องลำบาก โศกเสียบ ทรวงเงียบเหงา
ครบรอบปี ที่ช้ำ ระกำเรา
นั่งพิงเสา มองฟ้า น้ำตาริน
ผมลิเก เธอนักมวย เศร้าอ่ะครับ
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
