พยับแดดแผดวับระยับทุ่ง
ลมแรงพุ่งพัดพาฝุ่นตลบ
ร้อนอบอ้าวราวไหม้ทั้งไตรภพ
ฟางหักทบซบดินมิยินยล
ดอกจานแดงแกว่งกวัดระบัดร่วง
สะอื้นทรวงอาดูรดอกคูณหล่น
ตะแบกขาวพราวพรายกระจายตน
ต่างซบบนทุ่งท้องซากกองฟาง
ไฟแล้งโหมระอุปะทุไหม้
ดั่งดับใจไมตรีให้หนีห่าง
สิ้นแล้วยอดหญ้ากรอบอันบอบบาง
เป็นทุ่งร้างคล้ายไม่มีสรรพชีวิต
ทุ่งระยับระยิบกะพริบแดด
ความร้อนแผดทุ่งแห้งให้แล้งสิทธิ์
อัคคีเถื่อนเงื่อนงำโหมนำทิศ
ดุจจะปิดทางฝันนิรันดร
แต่ชนชั้นชาวนายังกล้าหวัง
เหน็ดเหนื่อยยังสู้เร่งรุดมิหยุดหย่อน
พลิกพื้นดินด้วยศรัทธาเอื้ออาทร
ปลูกผักป้อนตลาดได้สบายเอย! ฯ
อริญชย์
๒๘/๓/๒๕๕๕
ปล.หลังเสร็จงานนา(เกี่ยวข้าวเสร็จ) ชาวนา(ดอน) มักจะพลิกผืนนาปลูกพืชผักอย่างอื่นทดแทน เช่น ผักกาด ข้าวโพด มะเขือเทศ แตงโม และอื่น ๆ ตามความต้องการ
ปักใต้บ้านเรา(พากย์อีสาน)
อีสานบ้านเฮา(พากย์ใต้)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
