วันที่รอ...พ.ศ.เศร้า...เดือนเหงานัก
จดหมายรักเขียนไปด้วยใจหงอย
รู้ทั้งรู้คู่ชิดสนิทคอย
ยังใจลอยมิกล้าส่งลงทะเบียน
ต้องกล้ำกลืนฝืนทนกลัวคนอ่าน
บอกไม่หวานเท่าที่เขาเฝ้าขีดเขียน
คนบ้านนอกคอกนานั่งหน้าเกวียน
เรื่องเล่าเรียนแค่ปอหกฟกช้ำใจ
แต่เรื่องรักหนักหนา...ฝ่าสายฝน
ถึงบางคนทีน้องต้องหมองไหม้
มีจดหมายหลายฉบับพับส่งไป
เอ๊ะแล้วใครกันเล่าที่เจ้ารอ
คือคนนี้พี่ใช่ไหมใจเจ้าฝัน
หรือคนนั้นลูกผู้ใหญ่บ้านไหนหนอ
สาวสวนตาลหวานล้ำเกินคำยอ
งั้นพี่ขออีกคน....ตากฝนตาย
จดหมายรักเขียนไปด้วยใจหงอย
รู้ทั้งรู้คู่ชิดสนิทคอย
ยังใจลอยมิกล้าส่งลงทะเบียน
ต้องกล้ำกลืนฝืนทนกลัวคนอ่าน
บอกไม่หวานเท่าที่เขาเฝ้าขีดเขียน
คนบ้านนอกคอกนานั่งหน้าเกวียน
เรื่องเล่าเรียนแค่ปอหกฟกช้ำใจ
แต่เรื่องรักหนักหนา...ฝ่าสายฝน
ถึงบางคนทีน้องต้องหมองไหม้
มีจดหมายหลายฉบับพับส่งไป
เอ๊ะแล้วใครกันเล่าที่เจ้ารอ
คือคนนี้พี่ใช่ไหมใจเจ้าฝัน
หรือคนนั้นลูกผู้ใหญ่บ้านไหนหนอ
สาวสวนตาลหวานล้ำเกินคำยอ
งั้นพี่ขออีกคน....ตากฝนตาย

ตู้ ป.ณ. รอรักมาทักถาม
รออยู่ท่ามสายฝนหล่นจนหาย
เปิดตู้รับนับดูมีอยู่มากมาย
ของพี่ชายไม่มา...ท่าจะทิ้งกัน

คอยตั้งแต่หัวค่ำ..จนย่ำ(รุ่ง)สาง
ขอบฟ้าจางอ่อนเพลียน้องเสียขวัญ
บอกว่ารักแล้วไย...ไม่ยืนยัน
ความสัมพันธ์ร้างเลือน..เหมือนไม่แคร์

พี่น่ะแหละ!!! ยังกล้ามาทวงถาม
มัวงุ่มง่าม..น้องเปลี่ยนใจ..จะไม่แยแส
หมดโอกาสคลาดนาทีทองหมองดวงแด
พี่แน่แน่...อย่าทำไก๋...พี่Kaikarn

แซมค่ะ
