ยามชรา
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 07:13:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ยามชรา  (อ่าน 21575 ครั้ง)
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« เมื่อ: 28 มีนาคม 2012, 12:02:PM »




ยามชแร-แก่ชรา  พาหงุดหงิด
ทั้งความคิด  ความอ่าน  ถึงกาลเสื่อม
สังขารเริ่ม  ตีรวน  ชวนให้เอือม
จะหยิบเอื้อม  เคลื่อนไหว  คล้ายแมลง

ที่เคยแข็ง  ขยัน  พลันย่อหย่อน(หัวใจ)
ที่ควรอ่อน  ดันจะ  ทะลึ่งแข็ง(ตับ)
แค่ผายลม  สักครั้ง  ยังหมดแรง
เดินย่องแย่ง  ชักช้า  กว่าเต่าคลาน

อยู่ใกล้สาว  คราวใด  ใจคึกคัก
มิยอมจัก  ระวัง  เจียมสังขาร
ได้แทะโลม  สักหน่อย  ค่อยสำราญ
ทรมาน  แต่กาย  ใจอิ่มเอม

เป็นวิสัย  ชายชรา  อย่าตำหนิ
อุตริ  บ้างหนอ  พอเกษม
ถูกก่นด่า  บัดสี  กลับปรีดิ์เปรม
เหมือนเล่มเกม  หันเห  ฆ่าเวลา

พูดถึงใคร  ปากโพล่ง  ดังโฉงเฉง
อ๋อเราเอง  คือเฒ่า  เจ้าปัญหา
อยู่ว่างว่าง  ขาดคน  สนทนา
หันต่อว่า  ตนเอง  แก้เซ็งไป

สุนทรวิทย์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, เพรางาย, สะเลเต, Prapacarn ❀, บัณฑิตเมืองสิงห์, panthong.kh, แป้งน้ำ, ปู่ริน, ตะวันฉาย, พี.พูนสุข, กังวาน, ลมหนาว, sucklife

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s