เอ็งสุขหรือถือโลกที่หนักอึ้ง
ตัวข้าจึงทิ้งโลกหายโศกสิ้น
เอ็งยุ่งงานยุ่งการไม่คร้านชิน
ข้ามีสินทรัพย์สุขรู้จักพอ
โลกของเอ็งว่าเลิศล้ำอร่ามแท้
โลกข้าแค่ครอบครัวยั่วเย้าหนอ
สังคมเอ็งมันสูงค่าปั้นหน้ายอ
สังคมข้าเพียงขอเคลียคลอเมีย
ตระกูลเอ็งเงินมากยุ่งยากเฝ้า
ตระกูลข้าแค่เอาไปแจกเสีย
ท้องเอ็งอิ่มเท่าไรแต่ใจเพลีย
ท้องข้าเนี่ยอิ่มพอดีแถมมีบุญ
เอ็งมีเพื่อนจริงใจสักคนไหม
แต่ข้าได้มิตรแท้แหมอบอุ่น
เอ็งจบสูงเพราะคุณครูผู้การุณ
ข้าลงทุนค้นคว้าทำนาปรัง
เพลงของเอ็งร้องโวยวายทำลายโสต
เพลงของข้าปราโมทย์โชติความหวัง
ความฝันเอ็งจะรวยร่ำแต่ลำพัง
ความฝันข้าพร้อมพรั่งยังท้องนา
เอ็งมีเพื่อนปอกลอกบอกไม่เหงา
ข้ามีเพื่อนดื่มเมาเคล้าใบหญ้า
บ้านเอ็งใหญ่แต่ไร้คำพูดจา
บ้านของข้าแม้หลังน้อยคอยกล่อมกัน
เอ็งยิ้มสุขอยู่ในโลกใบร้าง
ข้ายิ้มพลางกอดลูกแสนสุขสันต์
เอ็งมีงานมัวหาเงินแต่ละวัน
แต่ข้านั้นสำลักสุขอยู่ทุกคืน
ตัวข้าจึงทิ้งโลกหายโศกสิ้น
เอ็งยุ่งงานยุ่งการไม่คร้านชิน
ข้ามีสินทรัพย์สุขรู้จักพอ
โลกของเอ็งว่าเลิศล้ำอร่ามแท้
โลกข้าแค่ครอบครัวยั่วเย้าหนอ
สังคมเอ็งมันสูงค่าปั้นหน้ายอ
สังคมข้าเพียงขอเคลียคลอเมีย
ตระกูลเอ็งเงินมากยุ่งยากเฝ้า
ตระกูลข้าแค่เอาไปแจกเสีย
ท้องเอ็งอิ่มเท่าไรแต่ใจเพลีย
ท้องข้าเนี่ยอิ่มพอดีแถมมีบุญ
เอ็งมีเพื่อนจริงใจสักคนไหม
แต่ข้าได้มิตรแท้แหมอบอุ่น
เอ็งจบสูงเพราะคุณครูผู้การุณ
ข้าลงทุนค้นคว้าทำนาปรัง
เพลงของเอ็งร้องโวยวายทำลายโสต
เพลงของข้าปราโมทย์โชติความหวัง
ความฝันเอ็งจะรวยร่ำแต่ลำพัง
ความฝันข้าพร้อมพรั่งยังท้องนา
เอ็งมีเพื่อนปอกลอกบอกไม่เหงา
ข้ามีเพื่อนดื่มเมาเคล้าใบหญ้า
บ้านเอ็งใหญ่แต่ไร้คำพูดจา
บ้านของข้าแม้หลังน้อยคอยกล่อมกัน
เอ็งยิ้มสุขอยู่ในโลกใบร้าง
ข้ายิ้มพลางกอดลูกแสนสุขสันต์
เอ็งมีงานมัวหาเงินแต่ละวัน
แต่ข้านั้นสำลักสุขอยู่ทุกคืน