พายุหนักวันนี้ที่บ้านน้อง
ฟ้าก็ร้องคำรามท่ามเม็ดฝน
ลมพัดแทรกตามรอยร้าวหนาวสุดทน
สายฝนหล่นกระหน่ำจนช้ำนัก
คิดถึงพี่คนไกล...อยู่ไหนหนอ
เคยเคลียคลอปลอบขวัญวันหนาวหนัก
พี่มาร้างห่างหายไม่ทายทัก
ปล่อยให้น้องอกหักรักจืดจาง
พายุหนักวันนี้พี่อยู่ไหน
ได้ยินไหมพี่จ๋า...ตอบมาบ้าง
อย่าทิ้งให้แก้มนวลต้องครวญคราง
สุดอ้างว้างเหงาใจไร้คู่เชย
ส่งจดหมายบอกมา...ถ้าเป็นห่วง
พี่ยังหวงไม่คลายหมายเคียงเขนย
ส่งป.ณ.บางคนที...ตู้นี้เลย
แม้เมินเฉยน้องจะทน..ตากฝนตาย
แซม ♥ สาวสวนตาล ♥
ตู้นี้นะคะ
แว่วสำเนียง รัญจวน ครวญกระทบ
คำปรารภ ตัดพ้อ รอจดหมาย
กลั่นจากจิต โฉมตรู ผู้คมคาย
ขณะสาย ฝนฉ่ำ กระหน่ำนอง
เอ่ยถึงใคร กันหนอเคยคลอเคล้า
คนแก่เฒ่า หรือดรุณ รุ่นผยอง
ใครกันที่ กนิษฐ์ สนิทปอง
จึงร่ำร้อง ว่าร้าง ห่างคู่เชย
พายุหนัก เพียงใด ไม่อาจกั้น
เสียงรำพัน ส่งสู่ คู่เขนย
เธอเปิดตู้ ป.ณ. รอไว้เลย
แก้วตาเอ๋ย ใครกัน ที่ฝันคอย
สุนทรวิทย์
คำปรารภ ตัดพ้อ รอจดหมาย
กลั่นจากจิต โฉมตรู ผู้คมคาย
ขณะสาย ฝนฉ่ำ กระหน่ำนอง
เอ่ยถึงใคร กันหนอเคยคลอเคล้า
คนแก่เฒ่า หรือดรุณ รุ่นผยอง
ใครกันที่ กนิษฐ์ สนิทปอง
จึงร่ำร้อง ว่าร้าง ห่างคู่เชย
พายุหนัก เพียงใด ไม่อาจกั้น
เสียงรำพัน ส่งสู่ คู่เขนย
เธอเปิดตู้ ป.ณ. รอไว้เลย
แก้วตาเอ๋ย ใครกัน ที่ฝันคอย
สุนทรวิทย์