.....
บทกวีแห่งกาลเวลา
ในดวงตาและดวงใจ
เก็บเธอเสมอไว้
ในห้วงจิต-นิจนิรันดร์
คิดถึงเพื่อนรักนักกลอน
สัมผัสวรรคตอนสร้างสรรค์
บกพร่องชี้ช่องแบ่งปัน
ผูกพัน ผ่านพ้น ค้นหา
ซาบซึ้งกำลังใจ
อย่าตัดเยื่อใยไขว่คว้า
อาจไม่อบอุ่นคุ้นตา
แต่ทว่าจริงใจ
ต่อถ้อยน้อยนิดคำกลอน
ขั้นตอนชีวิตหลับไหล
อาจเหงาไร้เพื่อนไม่เหมือนใคร
แต่ยังถามไถ่เหมือนเดิม..!!
.....
ภู กวินท์