...ยิ้มของเธอ...ไม่เหมือนเก่า...
และอ้อมกอดของเรา...ก็ไม่เหมือนวันนั้น
มือที่จับไว้...ไม่อุ่นในใจ...เท่าวันวาน...
สายตาที่มองกัน...เริ่มลบเลือนความอ่อนหวาน...ลงทุกที...
...ถึงเวลาแล้วใช่ไหม...
เราคงไม่อาจจับมือไป...ไกลกว่านี้
เส้นทางข้างหน้า...คงไม่มีเธอร่วมฝันฝ่า...เหมือนทุกที..
เมื่อเราต่างก็รู้ดี....ว่าสิ่งที่เรามี...ต่างไป..
...บอกลากัน...คงดีกว่า...
ก่อนความเฉยชา...จะยิ่งทำร้าย..
ยอมจากกันตอนนี้...ก่อนเวลาที่เรามี..จะหมดไป
ปล่อยมือฉันดีกว่าไหม....ก่อนจะไม่เหลือสิ่งดี-ดีไว้...ให้จดจำ
ขอบคุณ...ที่พยายามเข้าใจ
ไม่ปล่อยให้อะไรต่ออะไร...ยิ่งเจ็บช้ำ
ขอเก็บสิ่งมีค่า...ที่เรียกว่าความทรงจำ
ในทุก ๆ การกระทำ..ที่มีเธอ
ระหว่างเรา...คือช่วงเวลาที่ดีที่สุด
แต่ปลายทางไม่ได้สิ้นสุด...ต้องอยู่ข้างกันเสมอ
ไม่เป็นไร...เพราะสิ่งที่หัวใจได้พบเจอ
แม้เป็นเพียงฝันเพ้อ...แต่จะไม่ขอลืมเธอจากหัวใจ
ไม่ปล่อยให้อะไรต่ออะไร...ยิ่งเจ็บช้ำ
ขอเก็บสิ่งมีค่า...ที่เรียกว่าความทรงจำ
ในทุก ๆ การกระทำ..ที่มีเธอ
ระหว่างเรา...คือช่วงเวลาที่ดีที่สุด
แต่ปลายทางไม่ได้สิ้นสุด...ต้องอยู่ข้างกันเสมอ
ไม่เป็นไร...เพราะสิ่งที่หัวใจได้พบเจอ
แม้เป็นเพียงฝันเพ้อ...แต่จะไม่ขอลืมเธอจากหัวใจ
เอ-มิ-กา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
