....ปล่อยมือฉันก่อนดีไหม?...
แล้วค่อย-ค่อยทำความเข้าใจ...ตัวเองช้า-ช้า...
อย่าดึงรั้งฉันไว้...ถ้าเธอไม่เคยมั่นใจ...ที่ผ่านมา...
อย่าบอกฉันว่าห่วงหา...ทั้งที่ทุกสายตา...มองหาใคร...
...อย่ากอดฉันไว้อีกเลย....
เพราะสายตาที่เฉยเมย...ทำร้ายกันรู้ไหม?
คำว่ารักที่เอ่ยมา....พูดกับฉันหรื่อว่า....ส่งถึงใคร...
ตอนกอดฉันเธอหวั่นไหว..หรือกำลังฝืนใจ...ฝืนสายตา...
...ปล่อยให้ฉันไป....
อย่าดึงรั้งฉันไว้...เหมือนเธอห่วงหา...
อย่าหลอกตัวเองว่ารักฉัน...ทั้งที่เธอมองแต่เค้านั้น...เรื่อยมา
อย่ารั้งฉันไว้กับน้ำตา...เพียงเพราะเธอกลัวความเหว่ว้า...ที่เค้าเมิน...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
