จะดึกดื่นอย่างไรไม่เคยเกี่ยง
ขอได้เพียงเขียนกลอนมาอ้อนหา
ด้วยความรักปักตรึงซึ้งอุรา
แม้นหายหน้าไปไกล..ใจเพ้อพก
เช้ายันค่ำคำนึงรำพึงฝัน
เลิกงานรีบเร็วพลันก่อนตะวันตก
แม้ดึกดื่นผ่านผันยังงันงก
จนดาวตกยังเขียนกลอนผ่อนอารมณ์
แซมค่ะ
หัวข้อต่อไป
"หัวใจไม่จำจึงช้ำนาน"
"หัวใจไม่จำจึงช้ำนาน"