"วันที่ไม่มีจริง"
คงคอยแล้วคอยเล่าเฝ้าคอยหาย
เช้ายันบ่ายหมายอำทำเอาเก้อ
เวลาผ่านมานั้นฝันละเมอ
ว่ามีเธออยู่ใกล้ไม่ห่างตา
มองซากหวีเล่มเก่าเราเคยใช้
สางผมให้แสกจับรับใบหน้า
รอยยิ้มที่สวยเด่นเห็นทุกครา
รางวัลมอบพี่ยามาอ้างอิง
แล้วคิดหน่ายหายไปไม่ยอมกลับ
เฝ้าคอยนับรับขวัญหวั่นใจยิ่ง
หรือผกผัน วันที่ไม่มีจริง
วันน้องหญิงกล่าวไว้ได้กลับมา.
นพ
26 มี.ค.55
"แม้ยามดึกยังฝึกหัดเขียนกลอน"