ไยนักกลอน หนีหาย เหมือนตายจาก
ทั้งทั้งที่ มีมาก หลากเก่าใหม่
มัวหลบหน้า ลาร้าง ไปทางใด
หรือว่าใจ ไร้สิ้น ถิ่นกลอนกานท์
ขอจุดธูป โลมลูบไล้ ไปบอกกล่าว
ช่วยบอกข่าว เขาก่อน วอนผสาน
มาร่วมถัก อัษรา อย่าหนีนาน
คนเฝ้าบ้าน สุดเหงา ไร้เงากวี
ขอวิญญาณ นักกลอน ต้อนเข้าร่าง
จักปล่อยบ้าน ร้างไว้ อย่างไรนี่
พักกันนาน มากแล้ว พอเสียที
เชิญมาต่อ กลอนดีที่ บ้านกลอนไทย
ปกติ เสาร์อาทิตย์ คนติดบ้าน
กาพย์กลอนกานท์ แต่งแต้ม แซมไสว
หรือจะสิ้น หมดแล้ว จึงแจวไกล
ไม่อยากเฝ้า ต่อไป แล้วบ้านนี้
พันทอง
ก็มันร้อน นอนหลับ เอาตับตาก
แก้มหน้าผาก เหงื่อผุด ใช่รุดหนี
ขมองตัน กลั่นกลอน ย้อนไม่ดี
แถมแอกี่ พ่นเสีย เพลียอารมณ์
เสียงเจื้อยแจ้ว แว่วหวาน ปานน้ำผึ้ง
ขอทะลึ่ง ตูมตาม ไล่ความขม
มาแล้วจ๊ะ รพีฯ ที่เคยชม
ขนคารม ติ๊งต๊อง เต็มสองลำ
ฮ่ะ โหล ฮา ตู๊ด ตู๊ด พูด ชัด ชัด
เจ้ารหัส แปด-สอง-สี่ รุจีขำ
ยิน.คิดถึง ซึ้งใจ ใครบางคำ
คนใจดำ พร่ำพิไร เขาไม่มา
คงหดหู่ อยู่ถ้ำ น้ำกัดเท้า
จวบค่ำเช้า มันปวด ลวดแข้งขา
นิ้วงอหงิก หยิกเจ็บ เป็นเหน็บชา
ดวงอุรา รูโล่ง โป่งเกาะกิน
หวัดดีครับ รับสาย จ่ายเงินสด
จะเต็ง.โต๊ด.โดด.วิ่ง ลิงขีดขิน
ถูกไม่แบ่ง แทงรวย หวยใต้ดิน
เสียหมดสิ้น อย่าโทษ โกรธพันทอง
รพีกาญจน์ 59