ได้ฟังคำ ฉ่ำชื่น ระรื่นจิต
คนคอยน้อย ใจนิด มิคิดท้อ
จากลานาน เกินไป คนใกล้รอ
เฝ้าแต่จด ฤทัยจ่อ หนอเป็นทุกข์
เข้าบ้านออน ทุกครั้ง หวังเห็นหน้า
แต่กลับคว้า น้ำเหลว เหมือนเปลวจุก
หรือว่ามี นามใหม่ เล่นล้มลุก
ปล่อยคนรอ หมดสนุก อยู่ทุกวัน
พันทอง
วานฝากลม ช่วยบอก ให้น้องรู้
วานฝากลม กระซิบข้างหู ยามหลับฝัน
วานฝากลม บอกรัก ทุกคืนวัน
วานฝากลม บอกน้อง...พัน ไม่ต้องรอ
คนอย่างปู่ รักจริง มิหลอนหลอก
คนอย่างปู่ ไม่กลิ้งกลอก แท้จริงหนอ
คนอย่างปู่ มีผิดหวัง ไม่ทดท้อ
คนอย่างปู่ นี้งอนง้อ ใครไม่เป็น
น้องหนีไกล ใจห่าง ปู่ปวดร้าว
น้องไกลห่าง ปู่นอนหนาว ใครไม่เห็น
น้องหนีไกล ไปลับ ชักลำเค็ญ
วอนลมฝาก ยามเย็น ทุกวันถึง..พันทอง....
ริน ดอนบูรพา
๒๕ มี.ค. ๕๕
วานฝากลม กระซิบข้างหู ยามหลับฝัน
วานฝากลม บอกรัก ทุกคืนวัน
วานฝากลม บอกน้อง...พัน ไม่ต้องรอ
คนอย่างปู่ รักจริง มิหลอนหลอก
คนอย่างปู่ ไม่กลิ้งกลอก แท้จริงหนอ
คนอย่างปู่ มีผิดหวัง ไม่ทดท้อ
คนอย่างปู่ นี้งอนง้อ ใครไม่เป็น
น้องหนีไกล ใจห่าง ปู่ปวดร้าว
น้องไกลห่าง ปู่นอนหนาว ใครไม่เห็น
น้องหนีไกล ไปลับ ชักลำเค็ญ
วอนลมฝาก ยามเย็น ทุกวันถึง..พันทอง....
ริน ดอนบูรพา
๒๕ มี.ค. ๕๕
ขึ้นรถไฟ รีบไป หาปู่ริน
ขึ้นเครื่องบิน ตามไป ไม่หม่นหมอง
ขึ้นเรือด่วน ตามหา มาไว้ครอง
หมายใจปอง รองรับ กลับชุมพร
ไม่ต้องคิดมากไป ให้ปวดร้าว
ยิ่งได้ข่าว ปู่ป่วย ด้วยเป็นไข้
โรคความดัน ทุรัง อยู่ข้างใน
ดันแรงไป หรือเปล่า เล่าปู่ริน
ยามจะกิน มิเคย จะได้นอน
จงพักผ่อน บ้างนะ จะสูญสิ้น
โรคหัวใจ แทรกหนัก รักยุพิน
แม้ยามนอน มิได้กิน กลัวสิ้นลม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
