[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

ในเมื่อฉันไร้ค่า..ก็อย่ารัก
ฉันจะหัก พักใจ ไม่ห่วงหา
เรื่องก่อนเก่า ของเรา คราวผ่านมา
ให้เวลา สักหน่อย คงค่อยเลือน

ในเมื่อเขา คนนั้น สำคัญกว่า
กรุณา อย่าหยาม ทำเชือดเฉือน
รักของเรา ถูกขีด ให้บิดเบือน
ก็ขอเคลื่อน ใจตน ให้พ้นทาง

ให้มันจบกันไป แต่วันนี้
เบื่อแล้วพี่ ท่าที ที่เมินหมาง
แม้เจ็บปวด ไม่น้อย จะปล่อยวาง
จะไม่อยู่ เป็นก้าง ขวางทางใคร

หันหลังปาดน้ำตา จำลาจาก
รักที่ฝาก ถูกทำ ช้ำหวั่นไหว
แสนหนาวเหน็บ เจ็บหน่วง ถึงทรวงใน
เพราะรักไร้คุณค่า ขอลาจร .....

“สุนันยา”

น้องรำพัน ฝันหาย หัวใจเจ็บ
ช่างหนาวเหน็บ ทรวงใน ดวงใจสมร
ต้องร้าวราน ซ่านเซ็น กระเด็นกระดอน
ขอลาก่อน ความชอกช้ำ ระกำทรวง

หันหลังให้ กับความรัก ที่หักอก
เหมือนดั่งตก ต้นตาล น่าห่วงหวง
ร้องเถิดน้อง ร้องไห้ คนหลอกลวง
ไม่มีบ่วง คล้องคอ ต่อแต่นี้

หันมาเริ่ม ต้นใหม่ ใช้ชีวิต
เชือดเฉือนสิทธิ์ สลัดรัก เพื่อศักดิ์ศรี
อย่าทำตน "คนไร้ค่า" ขอลาที
น้องคนดี จงเข้มแข็ง แกร่งกว่าเดิม....

                       ริน ดอนบูรพา
                                  ๒๕ มี.ค. ๕๕