Re: ไม่ขอเป็นคนสุดท้าย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 01:23:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ไม่ขอเป็นคนสุดท้าย  (อ่าน 17212 ครั้ง)
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« เมื่อ: 24 มีนาคม 2012, 04:57:PM »



จะบอกดิน ดังดัง ฟังเอาไว้
ชายหลายใจ อย่างนี้ ต้องมีหั่น
เป็ดเลี้ยงไว้ ในเล้า เล่ากว่าพัน
สับสั้นสั้น แล้วปั่น ให้มันกิน

คงเเป็น อาหาร อันเลิศรส
จะได้หมด ปัญหา พาเสียสิ้น
เหลือแต่ต่อ เชิญไปม่อ ท้อชีวิน
จักสูญพันธุ์ แดดิ้น ถวิลครวญ
พันทอง

ดินจะช่วย พี่พัน หั่นให้ราบ
ให้เลือดอาบ นอนโอย ร้องโหยหวล
เพราะว่าคน อ่างทอง รักเรรวน
คนแปรปรวน ต้องเจอพิษ ฤทธิ์นารี

หั่นแล้วสับ ราดด้วยเกลือ เจือด้วยพริก
ปลัดขลิก งอหงิก หมดสิทธิ์ชี้
ต่อไปนี้ ไม่ต้องห่วง เรื่องสตรี
ชั่วชีวี ชีช้ำ ดินขำตาย อายแบบน่ารัก



เคยฝันพราวอยากให้สาวมารุมรัก
ต้องกะอักรักลั่นฝันสลาย
นี่รุมหั่นบั่นพี่จนลี้ลาย
ฤาชาติชายชาติเสือไม่เหลือตอ

เก็บความช้ำจำจากพร้อมซากเศร้า
แม้นต้องเหงาเปล่าเปลี่ยวไม่เลี้ยวขอ
ฤทธิ์หัตถานารีพี่นี้พอ
ไม่หาหมอขอลาศึกษาธรรม
 โอว์...มายก็อด

[/center]

เจอนารี โดนยำ จึงย่ำแย่
ช้ำดวงแด แพ้พ่าย กายถลำ
ขืนมาป้อ ไม่เลือกที่ พี่จงจำ
การกระทำ สองนารี นี้แสบทรวง

ต้องจัดหนัก จัดเข้ม จัดเต็มที่
จัดทั้งที ให้อาย ชายสุดหวง
แค่เห็นเป็ด เท่านั้น หวั่นแดดวง
อย่ามาจ้วง มาจับ เดี๋ยวสับเลอะ
พันทอง


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

kon, เมฆา..., รพีกาญจน์, sunthornvit, ปู่ริน, ดุลย์ ละมุน, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พี.พูนสุข, D

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s