ชั่วเจ็ดที ดีเพียง ซักสองหน
ก็ยังทน ได้อยู่ ปู่ว่าไหม
แต่ถ้าชั่ว ทั้งหมด คงบรรลัย
ขืนอยู่ไป ให้สุม กลุ้มอุรา
เหมือนกับคน บนโลก วิโยคย้อน
ไม่เคยผัด หรือผ่อน นอนผวา
เป็นโรคร้าย คลุ้มคลั้ง ระวังนา
โรคที่ว่า คือเครียด เบียดเบียนเอา
สิ่งแวดล้อม ทุกอย่าง บีบบังคับ
เศรษฐกิจ พังยับ จับกระเป๋า
เหลืออยู่เพียง ร้อยบาท อนาถเรา
อีกสองเสาร์ จึงจะถึง ซึ่งสิ้นเดือน
พันทอง