ฤดูร้อนรอนร้าวคราวเธอจาก
น้ำตาพรากรินไหลใจชีช้ำ
ให้เหม่อคอยหงอยเหงาเจ้าช่างทำ
ลืมน้ำคำเคยภักดิ์รักห่วงใย
มองท้องฟ้าครานี้มิเหมือนก่อน
ฤดูร้อนขาดเธอเบลอหวั่นไหว
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาเศร้าฤทัย
เมื่อเธอมาจากไกลไม่กลับคืน
น้ำตาพรากรินไหลใจชีช้ำ
ให้เหม่อคอยหงอยเหงาเจ้าช่างทำ
ลืมน้ำคำเคยภักดิ์รักห่วงใย
มองท้องฟ้าครานี้มิเหมือนก่อน
ฤดูร้อนขาดเธอเบลอหวั่นไหว
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาเศร้าฤทัย
เมื่อเธอมาจากไกลไม่กลับคืน
ฤดูใจ ฉันเหงา เศร้าตลอด
ฤดูใจ พร่ำพรอด กอดทรามชื่น
ฤดูใจ ไร้คู่ สู้หยัดยืน
ฤดูใจ ขมขื่น ยืนเดียวดาย
จะฤดู ไหนไหน ไร้ความรัก
ต้องอกหัก ตลอด ปลอดความหมาย
พอมีรัก หน่ายนัก มักฟูมฟาย
ฝันสลาย กลายกลับ ลับเลือนไป
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
