คำหวานรัก รักน้อย เศร้าสร้อยจิต
ร้อยใจคิด คิดครวญ ชวนหงอยเหงา
ค่ำคืนหวาน หวานก่อน กลอนเคียงเงา
เรียงเรื่องเล่า เล่าต่อ รอเพียงเธอ
แม้ไม่มา มาดแม้น แล่นไม่พบ
จากจนจบ จิตใจ ใฝ่เสมอ
ฝันฝ่าฝืน เฝ้าฝาก พรากเพื่อเจอ
ลาเลิศเลอ ล่องลอย คอยใครกัน
คงอยากยิ่ง จริงใจ ให้นึกถึง
ในครั้งหนึ่ง นานนิด ลิขิตฝัน
ร่วมชะตา ต้องเขียน เวียนรำพัน
เพื่อเธอนั้น ในกานท์ หวานแห่งรัก
หวานเอยหวาน หวานใจ ใคร่อยากเผย
ของใครเอ่ย อ้างอิง ยิ่งประจักษ์
ว่าสายลม ห่มหอบ มอบทายทัก
หยุดแล้วพัก พัดไกล ใจลอยคว้าง
เคว้งคล้ายว่า อากาศ กลืนรักฉัน
เคี้ยวคืนวัน วาดหวาน วานสรรค์สร้าง
หมดทุกเส้น สายสุข ทุกทุกข์ทาง
สุดอ้างว้าง ว่าเปลี่ยว แสนเดียวดาย
หทัยกาญจน์ ฤทัยกานท์
๒๐ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๕
หวานรักยังตราตรึงซึ่งความหวาน
หมายเคียงนานสานรื่นชื่นสมหมาย
ชายหนึ่งเดียวเกี่ยวก่อ ขอเคียงชาย
รักมอบให้จากจินต์ ถวิลรัก
ร้อยคำกลอน อ้อนพร่ำ ลำนำร้อย
ถักทอถ้อยสร้อยสายเส้นลายถัก
ภักดิ์เพียงใจ ให้ถึง ซึ่งใจภักดิ์
คอยคำรัก หวานซึ้ง ซึ่งยังคอย
ฝากทุกถ้อยรำพัน นี้ผ่านถึง
รักตราตรึง ฤดี ไม่มีถอย
คำสัญญา ค่ามี มิเลื่อนลอย
ใจดวงน้อย คำนึง รำพึงครวญ
“สุนันยา”