ถึงกายโหย โรยรา ระอาพิศ
ขอดวงจิตต์ พิสิฐศรี ใช่ผีสาง
จะยังคง หลงซึ้ง ฝันถึงนาง
มิคิดร้าง ห่างแม่ แลหญิงใด
กลัวยิ่งนัก พักตร์งาม อร่ามสวย
แสนสำรวย ด้วยจริต พิสมัย
แต่มากเล่ห์ เฉฉล ซ่อนกลใน
ต้องขอไกล ภัยพิษ จากจิตต์นาง
บูรพาท่าพระจันทร์
ยามระโหย โรยรา ภรรยาหน่าย
อยากแนบกาย หมายคลอ เธอก็หมาง
คำเอาใจ หยดย้อย ถูกปล่อยวาง
รักจืดจาง ร่อแร่ ตอนแก่ตัว
พูดดีดี กานดา ว่าขวางหู
นึกอดสู กลัดกลุ้ม นั่งกุมหัว
อยากเถียงก็ เกรงใจ มิใช่กลัว
เรามันผัว ตัวอย่าง ช้างเท้าแพลง
สุนทรวิทย์
อยากแนบกาย หมายคลอ เธอก็หมาง
คำเอาใจ หยดย้อย ถูกปล่อยวาง
รักจืดจาง ร่อแร่ ตอนแก่ตัว
พูดดีดี กานดา ว่าขวางหู
นึกอดสู กลัดกลุ้ม นั่งกุมหัว
อยากเถียงก็ เกรงใจ มิใช่กลัว
เรามันผัว ตัวอย่าง ช้างเท้าแพลง
สุนทรวิทย์