[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เฮยอิง]

ใ น วั น ที่ ฟ้ า เ ห ง า

บอกตัวเองเบาเบาอย่าหวั่นไหว

อ้อมกอดที่เคยอุ่น คำที่เคยคุ้นละมุนละไม

เสียงกระซิบที่ชุ่มหัวใจ วันนี้อยู่ที่ใดหนอพระจันทร์

ใ น คื น ที่ มื ด มิ ด

ฟากฟ้าห่มปิดเหมือนปิดกั้น

เสียงที่ห่างหาย. .เหลือเพียงกายที่ร่ายรำพัน

คิดถึงใครบนทางฝัน คนที่เคยรักกันตลอดมา

วั น นี้ อ ยู่ ที่ ใ ด

ฉันมองไม่เห็นอุ่นไอจากปลายฟ้า

รู้บ้างหรือเปล่าวันนี้ฉันเหงาจนโรยรา

ในคืนที่ไร้แสงจันทรา ฉันหาความอบอุ่นไม่เจอ









ปล. สวัสดียามค่ำค่ำครับพี่เอม ขอบคุณพี่พี่ทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ_/l\_

สบตาฉันได้ไหมคนดี

กุมมือกันไว้แบบนี้บนห้วงนาทีที่สับสน

เมื่อเธอบอกว่าเขา จะก้าวมาในชีวิตเราอีกคน

ฉันจะไม่ขอฝืนทน เป็นแค่อีกหนึ่งคนสำหรับใคร

ขอเวลาอยากขอเพียงแค่นี้

ขอแค่ใจที่มีรับการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ให้ไหว

เมื่ออกฉันไม่อุ่น คำพูดไม่ละมุนสำหรับใจ

ฉันยินดีเป็นฝ่ายไป. . .เมื่อไม่มีใครต้องการ

แต่ก่อนจะจากกัน

ขอแค่ซึมซับคืนวันที่ผันผ่าน

ขอกอดเธอไว้แบบนี้บนห้วงวินาทีที่แสนนาน

ก่อนจะหมดสิ้นฤดูกาล ละครหวานของสองเรา

คงปิดฉากเพียงเท่านี้

ทุกเรื่องราวร้ายดี ในละครน้ำเน่า

เมื่อฉันเป็นแค่ตัวร้ายในฉากสุดท้ายระหว่างเรา

ใต้ฟากฟ้าสีเทาเทา. . .ฉันยินดีเป็นแค่เงาที่จากไป










ฉันเห็นเธอยิ้มทุกครั้ง

ไม่เคยท้อไม่เคยหมดหวังแม้บางครั้งจะอ่อนล้า

เธอยังสู้ต่อไปแม้ร่างกายสั่นไหว. . .โรยรา

สองมือและสองขา ยังไขว่คว้าทุกวี่วัน

ฉันเห็นเธอยิ้มอีกหนึ่งครั้ง

เมื่อปลายทางที่เธอหวังเป็นดั่งฝัน

ปริญญาหนึ่งใบที่ไม่เคยใส่ใจมัน

รับมาแบบอัศจรรย์ แต่เธอนั้นกลับแสนภูมิใจ

จัดเลี้ยงเสียใหญ่โต

แอบร้องปล่อยโฮ. .น้ำตาไหล

เกรดเฉลี่ยเรี่ยราดขาดเกินยังไง

เธอบอกไม่เป็นไรแค่นี้ก็สุขหัวใจ เกินพอ

อีกครั้งที่เธอยิ้มทั้งน้ำตา

ในวันที่เข้าอุปัชฌาย์กับหลวงพ่อ

เธอรอใส่บาตร ยืนปาดน้ำตาคลอคลอ

ฉันเริ่มมองเห็นความทดท้อ เห็นเธอที่ทนรอมาเนิ่นนาน

เพียงแค่เธอเฝ้าเก็บงำ

ไม่เคยปล่อยความชอกช้ำให้ผันผ่าน

ไม่ให้ใครเห็นน้ำตาที่ลำเค็ญบนความทรมาน

สวมทับจิตวิญญาณที่แข็งกร้านกว่าใครใคร

ขอบคุณผู้หญิงใจดี

ที่ทำเพื่อกันทุกวินาที แม้จะผ่านวันผ่านปีสักแค่ไหน

ปริญญาที่ไร้ค่า เข้าพรรษาที่ไม่เคยสนใจ

วันนี้ขอมอบให้ ขอบคุณผู้หญิงที่ยิ่งใหญ่ จากลูกชายไม่เอาไหน. .คนเดิม 








อาจไม่จำเป็นต้องรับรู้

ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นอยู่อย่างวันนี้

เพราะเธอหรือเปล่า หรือแค่ฉันเหงาเกินพอดี

อาจเป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงของวินาที ใจดวงนี้จึงบอบบาง

ตั้งแต่วันที่เธอจากไป

เธอแค่อยู่ไกลแสนไกล "ไม่ใช่ทิ้งขว้าง"

เสียงที่บอกกับฉัน ยังก้องยืนยันอยู่จางจาง

ว่าเธอจะไม่ลืมทุกสิ่งทุกอย่างจะไม่ห่างร้างจะกลับมา

แต่นี่เธอยังไม่คืนกลับ

คงไม่ไปแล้วไปลับนะฉันว่า. . .

ได้ยินไหม "ได้ยินใช่ไหม" อยากให้เธอกลับมา

รู้ไว้นะใจชาชา ยังห่วงหา ยังคงรอ. . .

อยากบอกเธอว่ารัก

แต่เป็นได้เพียงคนรู้จักไม่อาจชิดใกล้

เมื่อเขาคนนั้นเป็นคนสำคัญสำหรับใจ

ฉันจึงเป็นได้แค่ใครสำหรับเธอ

ฟังฉันสักนิดได้ไหม

ฟังเสียงของหัวใจที่กำลังพลั้งเผลอ

ไม่อาจพูดออกมา แต่หากมองผ่านแววตาก็จะเจอ

คำว่ารักที่มันล้นเอ่อ. .เสียงกระซิบที่บอกรักเธอ. .รักมากกว่าใคร