ไม่มีใคร ที่ดี เกินพี่แล้ว
ไยพี่แก้ว น้อยใจ ใคร่ถนอม
ยังรักเดียว ไม่มี ที่เกี่ยงงอน
อย่ามาถาม ยอกย้อน อ่อนฤทัย
ที่จากลา เพราะว่า หนีความช้ำ
ไยพี่ทำ ไม่รู้ ดูผลักไส
ขืนอยู่ต่อ ก็ทน แต่ท้อใจ
จึงบากหน้า หนีไป ฤทัยร้าว
ขอให้พี่ อยู่ดี และมีสุข
อย่าได้ทุกข์ เรื่องใด ให้แก่สาว
ขอให้รัก ครั้งใหม่ ใสแพรวพราว
และยืนยาว คู่เขา เนาแนบนาน
พันทอง