แม้คำพูดฉ่ำหวานปานน้ำผึ้ง
ผู้ฟังซึ้งตรึ่งซ่านผ่านชิวหา
แต่ไม่มีจริงใจไร้สัจจา
เพียงสักว่าสายลมพรมผ่านไป
ฟังราบรื่นชื่นหูดูเสนาะ
ล้วนคำเพราะชวนชงให้หลงใหล
คำโบราณท่านเปรียบเทียบเป็นนัย
ว่าหวานไซร้เป็นลมขมเป็นยา
คำพูดจาจากใจแม้ไม่เพราะ
ไม่ออเซาะสรวลสัลให้หรรษา
แต่ท่าทางจริงใจไร้มารยา
ก็นับว่าควรชมนิยมยิน
พวกปากหวานก้นเปรี้ยวล้วนเลี้ยวลด
ส่อใจคดลับหลังพวกกังฉิน
ว่าสรรเสริญต่อหน้าหลังทานิน
ใช้เล่ห์ลิ้นลวงเรื่อยไปไม่ต้องการ