.jpg)
ดาวระย้าลาล่วงห้วงเวหา
แววนภาดาดับลับราศรี
จันทราคล้อยพลอยวิโยคโศกวจี
ดั่งสุรีย์ลี้แรงแห่งทิวา
เคยห่มเรียงเคียงอุ่นละมุนอก
ต้องสะทกตระหนกใจให้ผวา
กอดล้อมดาวห้อมเดือนเป็นเพื่อนมา
เจ้าร้างลาแล้งไร้ไม่กลับคืน
โศกสะอื้นกลืนกล้ำน้ำตาฟ้า
ล่วงลงมาใจคลาดมิอาจฝืน
ให้เหน็บหนาวร้าวร่ำระกำกลืน
มิอาจคืนขื่นขมระทมทรวง
หากไร้ดาววาวใสที่ใคร่ถึง
เคยตราตรึงคลึงเคล้าพะเนาว์หวง
คงสิ้นวาสน์บาดขมเพราะลมลวง
ต้องติดบ่วงห้วงเหงาเศร้าอุรา
ยังคร่ำครวญหวนหาดาราฉาย
ตราบแม้ตายวายสิ้นถวิลหา
เพียงพรายแสงแยงย้อนสะท้อนมา
สมวิญญาแม้นข้าต้องราคิน
แววนภาดาดับลับราศรี
จันทราคล้อยพลอยวิโยคโศกวจี
ดั่งสุรีย์ลี้แรงแห่งทิวา
เคยห่มเรียงเคียงอุ่นละมุนอก
ต้องสะทกตระหนกใจให้ผวา
กอดล้อมดาวห้อมเดือนเป็นเพื่อนมา
เจ้าร้างลาแล้งไร้ไม่กลับคืน
โศกสะอื้นกลืนกล้ำน้ำตาฟ้า
ล่วงลงมาใจคลาดมิอาจฝืน
ให้เหน็บหนาวร้าวร่ำระกำกลืน
มิอาจคืนขื่นขมระทมทรวง
หากไร้ดาววาวใสที่ใคร่ถึง
เคยตราตรึงคลึงเคล้าพะเนาว์หวง
คงสิ้นวาสน์บาดขมเพราะลมลวง
ต้องติดบ่วงห้วงเหงาเศร้าอุรา
ยังคร่ำครวญหวนหาดาราฉาย
ตราบแม้ตายวายสิ้นถวิลหา
เพียงพรายแสงแยงย้อนสะท้อนมา
สมวิญญาแม้นข้าต้องราคิน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
