ดอกไม้ผ้าที่สร้างขึ้นมากับมือ
ควรหรือ...จะทึ้ง ทิ้งไปง่ายๆ
กว่าจะซ้อนทบแต่ละชั้น...คิดแล้วมันแสนเสียดาย
แต่จะปล่อยให้บาดใจจนตาย...ก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน
ความงามเรียบง่าย...ทำให้มองแล้วไร้ค่า
ต้องให้สวยบาดตายิ่งสวยยิ่งปรารถนา...ใฝ่ฝัน
สงสารดอกไม้ที่ใช้น้ำตารดอยู่ทุกวัน
แค่ดึงด้ายที่ผูกพัน...เท่านั้น...เท่านั้นก็จบแล้ว
ดอกเอ๋ย...เจ้าดอกไม้ผ้ากลีบบาง
ต่อให้ถูกทิ้งร้าง...หรือต้องอ้างว้างขนาดไหน
ยังอดทนมาเสมอ...ยอมให้เธอทำร้ายหัวใจ
เพราะด้ายที่มัดคือ..เยื่อใย..ยังคอยรั้งไว้ทุกที
แต่ฉันเหนื่อย..และท้อ
กับการรอ...เหมือนไร้ค่าและศักดิ์ศรี
หวังเพียงสักวัน...เยื่อความผูกพันที่มี
จะหมดใยลงสักที...หวังเพียงเท่านี้จริงๆ
ต่อให้ถูกทิ้งร้าง...หรือต้องอ้างว้างขนาดไหน
ยังอดทนมาเสมอ...ยอมให้เธอทำร้ายหัวใจ
เพราะด้ายที่มัดคือ..เยื่อใย..ยังคอยรั้งไว้ทุกที
แต่ฉันเหนื่อย..และท้อ
กับการรอ...เหมือนไร้ค่าและศักดิ์ศรี
หวังเพียงสักวัน...เยื่อความผูกพันที่มี
จะหมดใยลงสักที...หวังเพียงเท่านี้จริงๆ
เอ-มิ-กา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
