ไม่ได้อยาก ยืนมอง จ้องตรงนี้
แต่ไม่มี ที่ยืน ฝืนหม่นหมอง
หยดน้ำใส ไหลมา น้ำตานอง
เธอทั้งสอง จับมือ ถือแขนกัน
ฉันคนเก่า ถูกทิ้ง ยิ่งกว่าเจ็บ
เหมือนโดนเล็บ ข่วนใจ ให้โศกศัลย์
มันเจ็บนะ เจ็บมาก ยากลืมมัน
ก็เธอนั้น บอกเลิก เบิกรักคืน
ทิ้งกันแล้ว ไม่แคล้ว แน่วแน่จาก
รักมาพราก ลืมกัน ฉันสะอื้น
คนถูกทิ้ง ร่ำร้อง ก้องทั้งคืน
แม้ยามตื่น น้ำตา ยังคาใจ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 03:27:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: **@..คนที่ถูกทิ้ง..@** (อ่าน 12299 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: