แค่สองวัน ขวัญตา จงอย่าเศร้า
มินานเล่า เจ้าคงชื่น ระรื่นใส
คำอวยพร ว่อนอึง ให้ซึ้งใจ
เต็มฤทัย ให้ล้น จนเกินพอ
แต่ของพี่ นี้รอ สุดท้อจิตต์
เหมือนตัดสิทธิ์ ปลิดจินต์ สิ้นแล้วหนอ
สี่ปีหน ทนนั่ง ฝังใจรอ
สามปีท้อ ขอมั่ง ดุจชังกัน
ยี่สิบเก้า ร้าวรอน นั่งนอนคิด
ไร้มิ่งมิตร ชิดคู่ อยู่สังสรรค์
ด้วยกุมภา ว่าไป ไร้ซึ่งวัน
อันตัวฉัน นั้นเกิด กำเนิดมา..../
ป.ล.แค่สมมุติเอาเองว่าเกิดวันที่ 29 กุมภาฯ
ใครที่เกิดวันนี้ขอยินดีด้วยความเศร้าเน้อ..
บูรพาท่าพระจันทร์
แม้คนอื่น หมื่นแสน ไม่แม้นพี่
ดวงฤดี หมองไหม้ ใจโหยหา
เคยอยู่เคียง ร่วมเรียง กันก่อนมา
บัดนี้ไกล ลับตา ระอานัก
เฝ้าทนรอ ทดท้อ จึงพ้อจิต
หวังได้ชิด ชื่นชม ภิรมย์หลัก
ไม่เห็นหน้า เหมือนว่า จะพาชัก
เจ็บปวดจน เสียหลัก เพราะรักลวง
วันเกิดพี่ สี่ปี มีหนึ่งครั้ง
น้องมานั่ง ทนรอ ขอโชติช่วง
ไม่เคยลืม หรอกหนา สุดาดวง
พอถึงช่วง วันเกิด รีบเถิดเทิง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
