... วันร้ายๆ วันร้าวราน คืบคลานใกล้
แอบหวั่นไหว นึกหวั่นใจ อยู่ไม่หาย
ฉันคนนี้ ที่เกี่ยวข้อง ต้องเดียวดาย
หมดความหมาย รักต้องตาย ในสายตา ...
... แม้ความจริง ฉันสับสน คนที่รัก
แอบทึกทัก อยู่ข้างใน ไม่ปรึกษา
ก็เพราะคิด ว่าคนเก่า เขาไม่มา
คงเห็นค่า กันสักวัน ฉันมั่นใจ ...
... เมื่อวันนี้ มันมาถึง จึงต้องเจ็บ
ยากจะเก็บ ความเจ็บแปลบ แทบไม่ไหว
เขากลับมา พร้อมคำหวาน สะท้านใจ
คนที่ใช่ ชายที่วาด ช่างบาดทรวง ...
แอบหวั่นไหว นึกหวั่นใจ อยู่ไม่หาย
ฉันคนนี้ ที่เกี่ยวข้อง ต้องเดียวดาย
หมดความหมาย รักต้องตาย ในสายตา ...
... แม้ความจริง ฉันสับสน คนที่รัก
แอบทึกทัก อยู่ข้างใน ไม่ปรึกษา
ก็เพราะคิด ว่าคนเก่า เขาไม่มา
คงเห็นค่า กันสักวัน ฉันมั่นใจ ...
... เมื่อวันนี้ มันมาถึง จึงต้องเจ็บ
ยากจะเก็บ ความเจ็บแปลบ แทบไม่ไหว
เขากลับมา พร้อมคำหวาน สะท้านใจ
คนที่ใช่ ชายที่วาด ช่างบาดทรวง ...
ขอโทษที ที่ทำให้ เข้าใจผิด
ฟ้าลิขิต สับสน บนแดนสรวง
กำหนดเธอ ให้เป็น เช่นคู่ควง
กาลเลยล่วง หวลกลับ จับแยกกัน
มิใช่ฉัน เปลี่ยนใจ ไปเป็นอื่น
ทุกวันขื่น ขมใจ ให้โศกศัลย์
อนิจจา ต้องลาจาก พรากนิรันดิ์
เพราะความจน คนละชั้น ฉันกับเธอ
ฟ้าลิขิต สับสน บนแดนสรวง
กำหนดเธอ ให้เป็น เช่นคู่ควง
กาลเลยล่วง หวลกลับ จับแยกกัน
มิใช่ฉัน เปลี่ยนใจ ไปเป็นอื่น
ทุกวันขื่น ขมใจ ให้โศกศัลย์
อนิจจา ต้องลาจาก พรากนิรันดิ์
เพราะความจน คนละชั้น ฉันกับเธอ
ผู้หญิงดินๆ
บนความรัก ไม่มีชั้น หรือวรรณะ
อย่าสละ เพราะเหตุผล ดลแค่นั้น
จะยากดี หรือมีจน ระคนกัน
ใช่สำคัญ หากเธอนั้น รักกันจริง
เราเดินดิน หาใช่คน อยู่บนฟ้า
มีกายา สัมผัสได้ คล้ายทุกสิ่ง
หากหัวใจ มั่นรักแท้ แน่แอบอิง
ใช้รักจริง พิสูจน์คำ ที่พร่ำมา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
