เจ็บทางกาย หายสิ้น กินยาหลวง
แต่เจ็บทรวง ลวงซ้ำ ระกำเสียว
จะหาใคร ให้ลำบาก แสนยากเทียว
มาแลเหลียว เจียวเจ้า น่าเศร้าใจ
หมอยาดี มีคุณ การุญย์จิตต์
เพียงแค่ชิด สนิทรัก มิผลักไส
มอบความรัก ตักหนุน กรุ่นกลิ่นไอ
หายทันใด หทัยชื่น กลับคืนพลัน
.../
บูรพาท่าพระจันทร์
เจ็บอะไร ไหนเล่า เท่าเจ็บรัก
สุดจะหัก ห้ามใจ จากในฝัน
คนเคยรัก ห่วงหา เคยมีกัน
แต่แล้วพลัน มาแยก ปวดแปลบใจ
ฤทัยขม จมจินต์ เหมือนสิ้นคิด
ได้มิ่งมิตร ดูแล คอยแก้ไข
มายิ้มเยือน เยี่ยมกัน ทุกวันไป
หายแล้วนะ..ไข้ใจ จากนี้ไป ก็รักเธอ
สุดจะหัก ห้ามใจ จากในฝัน
คนเคยรัก ห่วงหา เคยมีกัน
แต่แล้วพลัน มาแยก ปวดแปลบใจ
ฤทัยขม จมจินต์ เหมือนสิ้นคิด
ได้มิ่งมิตร ดูแล คอยแก้ไข
มายิ้มเยือน เยี่ยมกัน ทุกวันไป
หายแล้วนะ..ไข้ใจ จากนี้ไป ก็รักเธอ
ผู้หญิงดินๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
