ว่างก็มา โถพี่ยา อย่าคิดมาก
อยู่หรือจาก ฝากหัวใจ แห่งใดหนา
ถึงไม่โพส โดดมาแง้ม แย้มทุกครา
เพียงไม่กล้า มาเผย เอ่ยวจี
ทำไปเหอะ เจอะกัน วันฟ้าใส
ใช่ห่างไกล เวียนไปมา ผ่านตานี้
ไม่ห่างหาย ย้ายละ นะเชื่อซี
วันคืนดี เดี๋ยวก็ปรี่ ลี่มาเอง
ใบไม้หนา ตราช้าง อย่างด้านสุด
มิสะดุด ฉุดใจ ใครข่มเหง
ใจมันนิ่ง ขิงใส่ ใช่นักเลง
มิเคยเกรง เว้งแหลก แจกพาที
ชิวๆคับ รับไหว ได้ทุกท่า
หลากลีลา ท้าชน มิย่นหนี
จะยังไง ให้สีสัน ทุกวันมี
ชั่วหรือดี กวีรั้ง ใจสั่งมา...
สบายๆ...เด้อคับ
อยู่หรือจาก ฝากหัวใจ แห่งใดหนา
ถึงไม่โพส โดดมาแง้ม แย้มทุกครา
เพียงไม่กล้า มาเผย เอ่ยวจี
ทำไปเหอะ เจอะกัน วันฟ้าใส
ใช่ห่างไกล เวียนไปมา ผ่านตานี้
ไม่ห่างหาย ย้ายละ นะเชื่อซี
วันคืนดี เดี๋ยวก็ปรี่ ลี่มาเอง
ใบไม้หนา ตราช้าง อย่างด้านสุด
มิสะดุด ฉุดใจ ใครข่มเหง
ใจมันนิ่ง ขิงใส่ ใช่นักเลง
มิเคยเกรง เว้งแหลก แจกพาที
ชิวๆคับ รับไหว ได้ทุกท่า
หลากลีลา ท้าชน มิย่นหนี
จะยังไง ให้สีสัน ทุกวันมี
ชั่วหรือดี กวีรั้ง ใจสั่งมา...
สบายๆ...เด้อคับ
สุนทรวิทย์ พันทอง หมองใจนัก
ต่างขะมัก-เขม้น เป็นหนักหนา
ด้วยรักพี่ ห่วงน้อง ปองนำพา
จึงจำ เสนอหน้า มาเว้าวอน
ใคร่ครวญเถิด สหาย อย่าได้ช้า
ชายชรา น่ากอด มาออดอ้อน
เชิญพี่น้อง ผองท่าน กลับบ้านกลอน
ยืดยาดเดี๋ยว ปู่งอน พานค้อนเอา
สุนทรวิทย์
ต่างขะมัก-เขม้น เป็นหนักหนา
ด้วยรักพี่ ห่วงน้อง ปองนำพา
จึงจำ เสนอหน้า มาเว้าวอน
ใคร่ครวญเถิด สหาย อย่าได้ช้า
ชายชรา น่ากอด มาออดอ้อน
เชิญพี่น้อง ผองท่าน กลับบ้านกลอน
ยืดยาดเดี๋ยว ปู่งอน พานค้อนเอา
สุนทรวิทย์