สะเทือนใจ เล็กน้อย เป็นรอยช้ำ
ถลากถลำ ปานปักษี ที่แตกฝูง
เป็นไปเอง หาใช่ ใครชักจูง
คำจรูง ทั้งหลาย ไร้มนตรา
ด้วยรู้สึก อ้างว้าง ยามห่างเพื่อน
จึงเอ่ยเอื้อน ตัดพ้อ ต่อปัญหา
ตามวิสัย ผู้เฒ่า เก่าชรา
อย่าถือสา พักเดียว เดี๋ยวก็ดี
สุนทรวิทย์
ถลากถลำ ปานปักษี ที่แตกฝูง
เป็นไปเอง หาใช่ ใครชักจูง
คำจรูง ทั้งหลาย ไร้มนตรา
ด้วยรู้สึก อ้างว้าง ยามห่างเพื่อน
จึงเอ่ยเอื้อน ตัดพ้อ ต่อปัญหา
ตามวิสัย ผู้เฒ่า เก่าชรา
อย่าถือสา พักเดียว เดี๋ยวก็ดี
สุนทรวิทย์
เพราะทุกช่วง ห่วงหา กลัวจะหวั่น
ที่เตือนกัน เพราะรัก ปักใจนี่
กลัวอ่อนไหว ใครพร่ำ ฉ่ำวจี
อยากให้พี่ แน่นหนัก สลักเกลียว
ไม่ได้คิดก้าวก่ายหรือหมายห้าม
มิอยากให้ใครหยาม ยามเปล่าเปลี่ยว
สิ่งไหนควร ไม่ควร อย่ารวนเชียว
ใจดวงเดียว แข็งขัน เท่านั้นพอ....
"สุนันยา"
ที่เตือนกัน เพราะรัก ปักใจนี่
กลัวอ่อนไหว ใครพร่ำ ฉ่ำวจี
อยากให้พี่ แน่นหนัก สลักเกลียว
ไม่ได้คิดก้าวก่ายหรือหมายห้าม
มิอยากให้ใครหยาม ยามเปล่าเปลี่ยว
สิ่งไหนควร ไม่ควร อย่ารวนเชียว
ใจดวงเดียว แข็งขัน เท่านั้นพอ....
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
