นั่งมองดาว พราวฟ้า พาหมองไหม้
นั่งมองดาว ทีไร ใจห้าวหาญ
แต่บางครั้ง บางที ราตรีกาล
ช่างยาวนาน ยิ่งยวด ปวดอุรา
นั่งมองดาว คราวก่อน ตอนหน้าหนาว
หัวอกร้าว ยิ่งนัก ชักประหม่า
มันปวดแปลบ แสบแสน ทรมา
พานน้ำตา ไหลร่วม ลงท่วมจินต์
จะถวิล ครวญคร่ำ ให้ย้ำจิต
ด้วยฤทธิ์รัก ปักแน่น แสนถวิล
จากหน้าหนาว มาร้อน วอนดาวดิน
ถ้าได้ยิน ข้าพร่ำ อย่าซ้ำเติม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
