ดุจน้ำใส.ไหลผ่าน...ท้องธารเชี่ยว
เคยท่องเที่ยว.ตื้นลึก.เมื่อนึกไหล
มีแห้งขอด.เล่นระดับ.สลับไป
ผ่านพฤกษ์ไพร.ช่ำชอง.เริ่มมองเป็น
น้ำไหนขัง?.วังวน.ผู้คนห่าง
น้ำไหนบ่าง?.ช่างยุ.ธุระเข็ญ
น้ำไหนร้อน.ย้อนออก.นอกประเด็น
น้ำไหนเย็น?ร่มใจ.เมื่อไปอิง
ผ่านวันพรุ่ง.ซ้ำแล้ว.ก็ซ้ำเล่า
นานวันเข้า.แพะละม้าย.เริ่มคล้ายสิงห์
มิได้ข่ม.ผสมขลาด.แต่พาดพิง
ซ่อนความจริง.ใต้เปลือกตา.ที่อาทร
เหม่อมองข้าม.น้ำใส.เกรงไหลลึก
สะท้อนนึก.รอเรื่อ.เหนือสิงขร
รุ่งอรุณ.จับหล้า.นภาพร
ฝากบทกลอน.ไป่ภิรมย์.สร้างสมดุลย์
........๑๐๙๑๓........