ฉันจะโห่ละนะ...โห่นะ โห่นะ
อยู่ไหนล่ะ เจ้าบ่าว เอามาต้อน
ชายชรา ตาหวาน แห่งบ้านกลอน
คู่งามงอน เจ้าดิน ร่วมกินดอง (๗๑๒)
ใครจะเป็น เจ้าบ่าว ผู้เคราะร้าย?
แต่งสองปี ก็ตาย ว้าย...สยอง
โห เจ้าสาว กินผัว กลัวเนื้อทอง
ใครอยากม่อง ก็เชิญ ไม่เดินตาม (๗๑๓)
หรือแกล้งขู่ ให้กลัว น่าหัวร่อ
อาจจะมี โอละพ่อ ให้ต่อด้าม
คนใจถึง บึ่งมา หานงราม
อยุ่ตั้งสาม สิบปี ไม่มีตาย (๗๑๔)
“ไพร พนาวัลย์”