ทิ้งความโศกเศร้าไปพร้อมกับลมหนาวเถอะคนดี
หากความรักทำเธอปวดปร่าอย่างนี้ . .. ก็จงอยู่เฉย ~ เฉย
อย่าเอาโลกทั้งใบไปวางใต้ฝ่าเท้าให้เขาเหยียบย่ำเลย
หยุดเอาหัวใจดีงาม ~ ไปเกี่ยวเสี้ยนหนามแห่งความเฉยเมย
เพราะคนถูกเซ่นสังเวยคือเธอ . . ไม่ใช่ใคร!
. . . . .
ถ้าความรักครั้งนี้สร้างเธอเป็นผู้พ่ายแพ้
ปล่อยมันจมแช่ในความทรงจำ . .. ดีกว่าไหม?
เห็นเธอนั่งเพ้อมองดาว ~ ตั้งแต่ต้นฤดูลมหนาว . . จนอากาศร้อนผ่าวมาทักทาย
ดาวอาจเบื่อขี้หน้า . . แต่คนใต้ฟ้าเหมือนกันย่อมเข้าใจ . . รักแลกช้ำมันเจ็บแค่ไหน - - ฉันรู้ดี
. . . . .
คนที่ผ่านมาในชีวิต ~ อาจเพียงเพื่อสอนให้เธอรู้จักความ "คิดถึง"
เหมือนกับใครคนนั้นที่ฝากฝันไว้ห้วงคำนึง . .. ของใจดวงนี้
เมื่อเราก้าวพ้นจากวังวนของคนรัก . . . ที่เจ็บปวดเพราะความภักดิ์ดี
ต่อให้คืนหนาวและดาวทั้งฟ้าไม่มี . .. รอยยิ้มจะเติมแก้มเธอท่ามราตรี . . ตลอดกาล~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
