มิชอบธรรม กรรมชั่ว กลับมัวหลง
ให้พะวง พึงพิศ ด้วยจิตต์เขลา
พาเสพติด ผิดเพี้ยน จำเนียรเนา
จนมึนเมา เร้าลึก สิ้นตรึกตรอง
เพียงกงจักร รักซึ้ง ตะลึงเต้น
จิตต์เขม้น เค้นขึง พึงสนอง
ประกายสวย รวยรื่น ชื่นลำยอง
ดังเกล็ดทอง มองเหม่อ ชะเง้อแล
ปทุมบาน ซ่านซึ้ง คะนึงคิด
พาคร่ำครวญ ยวนจิตต์ ใคร่ชิดแข
ผลสุดท้าย กลายกลับ สับดวงแด
ถูกเชือดเนื้อ เถือแล่ แพ้เวรกรรม .../
บูรพาท่าพระจันทร์