อยู่อย่างนี้ต่อไปจะได้หรือ
เพราะเธอคือทุกอย่างบนทางฝัน
แม้วันนี้จะไม่มีกันและกัน
เมื่อหัวใจเธอแบ่งปันให้ฉันตรม
เส้นทางเดินเมื่อได้พบแล้วคบหา
จ้องมองตาแล้วคิดว่าเธอเหมาะสม
คนที่ใช่ที่ตามหามาซานซม
เหมือนมาถมใส่ใจให้รักเธอ
ฟังสำเนียงเสียงเธอที่อ้อนออด
คำพร่ำพรอดย้อนดีใจได้เสมอ
แม้แต่เงาวันนี้พี่ไม่เจอ
ได้แต่เพ้อเหมือนโดนกรีดอดีตครวญ
ยามหลับตาใบหน้าเธอยังโดดเด่น
เปรียบดังเช่นวันวานขานขับหวล
เมื่อลืมตาทีไรให้รัญจวน
ทุกสิ่งล้วนหาได้ใช่ในความจริง
หลายปีกว่าเหมือนตอกรักสลักแน่น
ยากคลอนแคลนเหนือสิ่งใดในทุกสิ่ง
มั่นในรักสุดหักห้ามยามพักพิง
เธอยังทิ้งพี่ได้ลงตรงปลายทาง
ไม่มีกันในวันนั้นยังดีกว่า
คงไม่มีวาจาว่าถากถาง
คงไม่อยู่ตรงนี้ที่ตรงกลาง
อยู่ระหว่างเธอกับเขา..ให้เศร้าตรม
bluesky
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
