Re: ฤดูร้อน

ฤดูร้อนก่อนนั้นสุขสันต์นัก
มีคนรักเคียงคู่อยู่ชิดใกล้
เที่ยวสงกรานต์งานบุญอบอุ่นใจ
โลกสดใสงดงามยามมีเธอ

ฤดูร้อนตอนนี้ไม่มีเจ้า
สุดแสนเหงาโดดเดี่ยวเปลี่ยวเสมอ
ไปแห่งไหนใจลอยคอยแต่เบลอ
น้ำตาเอ่อระทมตรอมตรมจินต์

เคยเคียงกัน มั่นคง สรงน้ำพระ
ร่วมพรมประ สนาน ผ่านชลสินธุ์
หอมระรื่น ชื่นนวล อวลระริน
สุดถวิล กลิ่นร่ำ ฉ่ำฤทัย

วารเวียนวน คนเหงา จิตต์เศร้าหมอง
ขาดคู่ครอง เคียงข้าง สะอางใส
กลิ่นแป้งร่ำ น้ำอบ ตลบไป
ยอกย้อนใจ ใฝ่ถึง คะนึงนวล

โอ้ร้อนนี้ ฤดีแด ยามแขขาด
น่าอนาถ วาสนา พากำสรวล
ทั้งร้อนกาย สายสวาท ขาดกลิ่นอวล
ไร้รัญจวน ครวญพร่ำ ทุกค่ำคืน.../

ลาตายดีกว่าตู

บูรพาท่าพระจันทร์

คิมหันต์วันวานสงกรานต์ก่อน
เธอออดอ้อนสาดน้ำสำราญรื่น
เหมือนวันนั้นมันผ่านมาเมื่อมะรืน
รักหวานชื่นชุ่มฉ่ำสาดน้ำกัน

แต่รู้ดีปีนี้ไม่มีแล้ว
เมื่อน้องแก้วเปลี่ยนไปใจเปลี่ยนผัน
ทิ้งรอยร้าวเลือนลางเป็นรางวัล
คิมหันต์หวั่นใจใกล้สงกรานต์

จ.รัตติกาล