[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

หนึ่งอาทิตย์ประมาณฉันล้มป่วย
ญาติได้ช่วยส่งโรงพยาบาลใหญ่
หมอรวบรัดจัดด้วยเป็นป่วยใน
พักผ่อนน้อยเกินไงไม่หลับนอน

มองน้ำเกลือหยดติ๋งนอนนิ่งอยู่
สี่วันรู้หมอไล่ไปพักผ่อน
กลับถึงบ้านลนลานจะอ่านกลอน
ท่านใดสอนมาบ้างที่ห่างกัน

เปิดมาเห็นมากมายได้นำชี้
ผิดตรงนั้นคำนี้ที่ใช้นั่น
ท้ายวรรคสองห้ามเสียงตรีนี้สำคัญ
มุมมองฉันบ้านนี้ยังมีครู.
นพ
17มี.ค.55

ในบ้านกลอนช่วยสอนคนให้ดีเด่น
ดุจดั่งเป็นโรงเรียนสอนให้สวยหรู
ผิดบทเรียนเพียรฝึกหัดให้เรียนรู้
เป็นประตูสู่เส้นทางที่กว้างไกล

ปู่...อีกคนด้นดั้นเข้ากลอน
หวังเพื่อนพ้องน้องพี่สอนย้ำเตือนให้
เข้ามาด้วยความหวังอย่างตั้งใจ
เหตุไฉนมาทะเลาะเบาะแว้งกัน

ด่ากันขรมชมมีน้อยค่อยค่อยแต่ง
มาขัดแย้งแฉ่งด่าไม่สร้างสรรค์
ให้เด็กดู ปู่...เริ่มท้อ อาจเหหัน
เลิกประชดประชันกันเสียที

ใครเขียนดีเรากล่าวชมเป็นบทกลอน
ใครเขียนผิดเราช่วยสอนเพิ่มศักดิ์ศรี
ใครเขียนเด่นเรายกย่องรางวัลมี
ใครเขียนตกเราช่วยชี้แนะแนวทาง

สำนวนดีเด่นแล้วเพื่อนเชื่อถือ
ออกไปเขียนหนังสือขายไม่ขัดขวาง
บ้านกลอนเปรียบ"มหาลัย"ยังเปิดกว้าง
อย่าอวดอ้างบั่นทอนเพื่อนอย่างเช่นเคย

คนชอบกลอนยิ่งน้อยน้อยคอยช่วยเสริม
ให้โอกาสเพิ่มประชากรอย่านิ่งเฉย
หากกาพย์กลอนสิ้นสูญหายเสียดายเลย
ปู....ขอเอ่ยอย่าด่ากันในบ้านกลอน...

                          ริน ดอนบูรพา
                                     ๑๗ มี.ค. ๕๕