กุหลาบแดงวันนี้สีไม่สวย
พระจันทร์ด้วยหมดงามความสดใส
เสียงนกร้องไม่ไพเราะเสนาะใจ
น้ำตาไหลลงนองทั้งสองตา
คนเคยรักหักอกช่างฟกช้ำ
ทุกถ้อยคำกลืนกินสิ้นห่วงหา
เธอไม่รักฉันแล้วแก้วกานดา
อนิจจา..ชีวิตแทบปลิดปลง
วันเก่าเก่าเฝ้าออดอ้อนป้อนคำหวาน
ทรมานเมื่อคิดจิตลุ่มหลง
คิดว่าเธอคงภักดิ์รักซื่อตรง
ความมั่นคงอยู่ที่ใดใจคนดี
มาลาจากพรากไปไร้เหตุผล
ความทุกข์ทนแห่งรักหนักเหลือที่
ทิ้งฉันแล้วแก้วตาไม่ปรานี
รักเธอมี...แต่หัวใจไม่แน่นอน
พระจันทร์ด้วยหมดงามความสดใส
เสียงนกร้องไม่ไพเราะเสนาะใจ
น้ำตาไหลลงนองทั้งสองตา
คนเคยรักหักอกช่างฟกช้ำ
ทุกถ้อยคำกลืนกินสิ้นห่วงหา
เธอไม่รักฉันแล้วแก้วกานดา
อนิจจา..ชีวิตแทบปลิดปลง
วันเก่าเก่าเฝ้าออดอ้อนป้อนคำหวาน
ทรมานเมื่อคิดจิตลุ่มหลง
คิดว่าเธอคงภักดิ์รักซื่อตรง
ความมั่นคงอยู่ที่ใดใจคนดี
มาลาจากพรากไปไร้เหตุผล
ความทุกข์ทนแห่งรักหนักเหลือที่
ทิ้งฉันแล้วแก้วตาไม่ปรานี
รักเธอมี...แต่หัวใจไม่แน่นอน
กุหลาบแดง วันนี้ สีหม่นหมอง
คนเคยครอง เคียงข้าง จำใจถอน
รักเคยมั่น นั้นแยก แตกร้าวรอน
ต้องจำจร จากลา อย่างอาลัย
เหตุผลมี มากท้น เกินทนพี่
น้ำตาปรี่ หลั่งล้น เกินทนไหว
ด้วยเหตุเพราะ แม่พี่ ให้หนีไกล
ดินจำใจ จำยอม พร้อมจากลา
ตัวดินจน คนต้อยต่ำ คำดูถูก
ยังฝังปลูก อยู่ในใจ ให้อ่อนล้า
ลืมเสียเถิด ดินน้อง ต้องขอลา
ถึงแม้ว่า รักพี่มาก จำจากไกล
จำลาแล้ว ลาก่อน อาวรณ์รัก
ใจเฝ้าภักดิ์ รักพี่มั่น ยังฝันใฝ่
ชาตินี้ดิน จนนัก ขอจากไป
น้ำตาไหล รินหยด รดที่นอน
คนเคยครอง เคียงข้าง จำใจถอน
รักเคยมั่น นั้นแยก แตกร้าวรอน
ต้องจำจร จากลา อย่างอาลัย
เหตุผลมี มากท้น เกินทนพี่
น้ำตาปรี่ หลั่งล้น เกินทนไหว
ด้วยเหตุเพราะ แม่พี่ ให้หนีไกล
ดินจำใจ จำยอม พร้อมจากลา
ตัวดินจน คนต้อยต่ำ คำดูถูก
ยังฝังปลูก อยู่ในใจ ให้อ่อนล้า
ลืมเสียเถิด ดินน้อง ต้องขอลา
ถึงแม้ว่า รักพี่มาก จำจากไกล
จำลาแล้ว ลาก่อน อาวรณ์รัก
ใจเฝ้าภักดิ์ รักพี่มั่น ยังฝันใฝ่
ชาตินี้ดิน จนนัก ขอจากไป
น้ำตาไหล รินหยด รดที่นอน
ผู้หญิงดินๆ