[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

เปิดประตูเข้าบ้านกลอนเมื่อก่อนนี้
ใจเต้นถี่มิกล้ามาผิดถิ่น
ขวัญเอ๋ยขวัญจงมาอย่าโบยบิน
หากได้ยินเขาไล่ไปลับตา

จึงเขียนกลอน(ประตู)ลงดูก่อน
แต่ละท่อนสัมผัสเฝ้าคัดหา
เบื้องหน้าคอมพ์บ่อยครั้งยังประหม่า
มีใครด่าหรือไม่ในกลอนเรา

เห็นหลายท่านลงชื่อคือได้อ่าน
กลอนฉันผ่านแล้วนี่ไม่มีเหงา
จึงเขียนหลายกระทู้ดูไม่เบา
คืองานเข้าหน้าคอมพ์ซูบผอมไป

เริ่มจะมีครูสอนเขียนกลอนฉัน
อักษรนั้นลงสีที่ตรงไหน
จะตรงกลางริมข้างวางอย่างไร
ขยายใหญ่ขนาดมีชี้ให้ดู

สัมผัสซ้ำชิงเลือนเตือนมาบ่อย
อีกปลีกย่อยหลายอย่างวางให้สู้
สระเอ็นเห็นไงไม้ไต่คู้
จัดให้อยู่เหมือนนั้นเรียงกันไป

หนึ่งอาทิตย์ประมาณฉันล้มป่วย
ญาติได้ช่วยส่งโรงพยาบาลใหญ่
หมอรวบรัดจัดด้วยเป็นป่วยใน
พักผ่อนน้อยเกินไงไม่หลับนอน

มองน้ำเกลือหยดติ๋งนอนนิ่งอยู่
สี่วันรู้หมอไล่ไปพักผ่อน
กลับถึงบ้านลนลานจะอ่านกลอน
ท่านใดสอนมาบ้างที่ห่างกัน

เปิดมาเห็นมากมายได้นำชี้
ผิดตรงนั้นคำนี้ที่ใช้นั่น
ท้ายวรรคสองห้ามเสียงตรีนี้สำคัญ
มุมมองฉันบ้านนี้ยังมีครู.

นพ
17มี.ค.55