ในกานท์กลอน สุนทร อักษรา
ต้องเกิดมา พาเก่ง เจ๋งเลยไหม
หรือเล่าเรียน เขียนอ่าน ผ่านมาไกล
จึงจะให้ ทักษา พาดูดี
ทุกอย่างนัก มักมี ที่สองด้าน
แม้ในบ้าน กานท์กลอน ค่อนศักดิ์ศรี
คนธรรมดา มาเขียน เรียนเป็นปี
กว่าจะมี ทักษะกล้า น่าสนใจ
เขาอ่อนด้อย น้อยความรู้ คอยดูเขา
อันตัวเรา ค่อนรู้ เป็นครูให้
พี่รู้สอง น้องรู้หนึ่ง ขอพึ่งไป
ช่วยเชียร์ไว้ น้องไม่เก่ง เจ๋งขึ้นมา
อันตัวฉัน มันไม่ ใคร่จักรู้
หวังพี่ชู น้องค้ำ เลิศล้ำค่า
จึงมีใจ ใฝ่เขียน เพียรตำรา
ค้นคว้ามา หาเพื่อน ช่วยเตือนกัน
สิงขร
ต้องเกิดมา พาเก่ง เจ๋งเลยไหม
หรือเล่าเรียน เขียนอ่าน ผ่านมาไกล
จึงจะให้ ทักษา พาดูดี
ทุกอย่างนัก มักมี ที่สองด้าน
แม้ในบ้าน กานท์กลอน ค่อนศักดิ์ศรี
คนธรรมดา มาเขียน เรียนเป็นปี
กว่าจะมี ทักษะกล้า น่าสนใจ
เขาอ่อนด้อย น้อยความรู้ คอยดูเขา
อันตัวเรา ค่อนรู้ เป็นครูให้
พี่รู้สอง น้องรู้หนึ่ง ขอพึ่งไป
ช่วยเชียร์ไว้ น้องไม่เก่ง เจ๋งขึ้นมา
อันตัวฉัน มันไม่ ใคร่จักรู้
หวังพี่ชู น้องค้ำ เลิศล้ำค่า
จึงมีใจ ใฝ่เขียน เพียรตำรา
ค้นคว้ามา หาเพื่อน ช่วยเตือนกัน
สิงขร
ส่วนตัวฉัน น้องพัน ขยันยิ่ง
เขียนจนมือ เป็นระวิง จริงอยู่ได้
ไม่มีไหว้ ครูก่อน ป้อนตามใจ
ไม่สละ สลวยใด ขอไปที
แต่ยังดี มีคน ช่วยชี้แนะ
คอยตามแกะ แคะเกา พอเข้าที่
เขียนทุกวัน ด้วยมุ่งมั่น หมั่นทวี
จนบางที นอนสลบ จบหน้าคอม
เพราะอยากเก่ง เร่งเรียน เขียนอ่านหนอ
ว่างเว้นงาน สานต่อ พอสมสอม
มีถูกบ้าง ผิดบ้าง ก็ต้องยอม
ด่าประจาน ก็พร้อม น้อมรับฟัง
เขียนไปเถอะ เขียนอ่าน พานขยัน
ความมุ่งมั่น ฝันหวาน ปานจะคลั่ง
คนมีไฟ เชื่อไหม มีพลัง
ขอความหวัง น้องใหม่ ไว้สักคน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
