เพื่อนรัก!
…..
เพื่อนรัก…
เรารู้จักมักคุ้น อบอุ่นอยู่
ย่อมเหน็บหนาวร้าวแทรก-แปลกฤดู
ผ่านข้อความหดหู่ ไม่รู้ตัว
ในห้องที่มืดมิด อาจปิดกั้น
ดวงตะวันตกหล่น ไม่พ้นหัว
การเหยียบย่ำศรัทธา ดูน่ากลัว
ลึกเข้าไปสุดขั้ว ทั่วหัวใจ
…..
เพื่อนรัก…
เรารู้จักความเหงา ใช่เก่า-ใหม่
กับคำถามตามเชื่อ เต็มเนื้อใน
แล้วแต่ใครจะคิด พิจารณา
อุดมการณ์มากมาย ถูกถ่ายทอด
ไปต่อยอดอดีต อย่างช้าช้า
ดั่งจารึกแน่นหนัก อักขรา
ผ่านคืนวันและเวลา แห่งสามัญ
…..
เพื่อนรัก…
คนเรามักมากมาย หลากหลายฝัน
แต่หากการเยื้อแย่ง ไม่แบ่งปัน
ไม่มีวันยอมรับ สำหรับตน
มันบั่นทอนความงาม ตามความเชื่อ
ปลุกทุกเชื้อหัวใจ ไฟไหม้หม่น
ไร้ขอบเขตเจตนา สามัญชน
คือรูปแบบสากล แห่งหนใด
…..
เพื่อนรัก…
เถิด! จงถักร้อยกรอง ขึ้นกรองใหม่
เราทุกคนมีสิทธิ์ จะคิดไป
เพียงเขียนในรู้สึก สำนึกดี…!!
…..
ภาพจาก board.postjung.com
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
