เธอทอดทิ้งพี่ไปเหมือนไฟตัด
รักจึงขัดข้องคาน้ำตาปรี่
รักเธอดั่งไฟฟ้าค่ามากมี
แต่ละทีที่ตัดอึดอัดจัง
ในตู้เย็นเหม็นเน่าต้องเอาทิ้ง
ร้อนเสียจริงแอร์ดับกับร้อยชั่ง
น้ำไม่ไหลมอเตอร์ เฮ้อ ไม่ดัง
ทุกสิ่งพังเพราะไฟเธอไม่มา
ถ้าไฟฟ้าถูกตัดไม่ขัดข้อง
จะสำรองจ่ายต่อไม่รอท่า
แต่เธอตัดน้ำใจไม่พูดจา
พี่หมดค่าเสียแล้วหรือแก้วใจ?
พี่ขอร้องน้องจ๋าอย่าเพิ่งตัด
อย่าเพิ่งปัดหนี้รักคิดผลักไส
ขอเวลาให้พี่มีค่าไฟ
จะรีบไปจ่ายบิลด้วยยินดี
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
