ลืมตุ๊กตารูปวัวตัวสีฟ้า
ไว้ที่ศาลายาหันหน้าผิน
ใจสุดช้ำโศกาน้ำตาริน
ต้องคืนถิ่นหวนกลับรับตุ๊กตา
เราไม่เคยห่างกันทุกวันนี้
รักเหลือที่เหมือนบ่วงเฝ้าห่วงหา
ไม่เคยมีสักครั้งร้างแรมลา
รับแล้วมากลับทางบางบัวทอง
สองข้างทางไร่นาเขียวชอุ่ม
ต้นข้าวคลุมไปทั่วบึงบัวหนอง
ธารน้ำใสไหลหลั่งสองฝั่งคลอง
เย็นละอองสายน้ำชื่นฉ่ำใจ
ขับรถเรื่อยถึงทางต่างระดับ
ตะวันลับเขาเขินเนินไสล
ผ่านวงแหวนตะวันออกยอกฤทัย
รอคนไกลปลายทางบางปะอิน
--natcha--
ไว้ที่ศาลายาหันหน้าผิน
ใจสุดช้ำโศกาน้ำตาริน
ต้องคืนถิ่นหวนกลับรับตุ๊กตา
เราไม่เคยห่างกันทุกวันนี้
รักเหลือที่เหมือนบ่วงเฝ้าห่วงหา
ไม่เคยมีสักครั้งร้างแรมลา
รับแล้วมากลับทางบางบัวทอง
สองข้างทางไร่นาเขียวชอุ่ม
ต้นข้าวคลุมไปทั่วบึงบัวหนอง
ธารน้ำใสไหลหลั่งสองฝั่งคลอง
เย็นละอองสายน้ำชื่นฉ่ำใจ
ขับรถเรื่อยถึงทางต่างระดับ
ตะวันลับเขาเขินเนินไสล
ผ่านวงแหวนตะวันออกยอกฤทัย
รอคนไกลปลายทางบางปะอิน
--natcha--