ย่างคิมหันต์รัญจวนยิ่งครวญจิต
เฝ้าหวนคิดพิษใจช่างใหญ่หลวง
สวรรค์แกล้งแผลงฤทธิ์ลิขิตดวง
แม่พุ่มพวงลวงพี่แล้วลี้ไกล
หลายทิวาราตีที่ลี้จาก
มาจรพรากจากกันพาหวั่นไหว
ดุจลมร้อนแผดเผาให้เหงาใจ
มาผลาญไหม้รักแล้งระแหงรอย
ยังรอเจ้าค่ำเช้าแม้นดาวดับ
เฝ้ารอรับทรามเชยมิเคยถอย
แม้เส้นทางลางเลือนสุดเลื่อนลอย
พี่จะคอยนวลขวัญจนวันตาย
เฝ้าหวนคิดพิษใจช่างใหญ่หลวง
สวรรค์แกล้งแผลงฤทธิ์ลิขิตดวง
แม่พุ่มพวงลวงพี่แล้วลี้ไกล
หลายทิวาราตีที่ลี้จาก
มาจรพรากจากกันพาหวั่นไหว
ดุจลมร้อนแผดเผาให้เหงาใจ
มาผลาญไหม้รักแล้งระแหงรอย
ยังรอเจ้าค่ำเช้าแม้นดาวดับ
เฝ้ารอรับทรามเชยมิเคยถอย
แม้เส้นทางลางเลือนสุดเลื่อนลอย
พี่จะคอยนวลขวัญจนวันตาย
จะคิมหันต์ หรือเหมันต์ มิหวั่นจิต
พรหมลิขิต ขีดเส้น เห็นเมื่อสาย
แม้อยู่ไกล ไขว่คว้า มาแนบกาย
เฝ้าปองหมาย ชายให้ ได้กอดนอน
แม้ทิวา ราตรี จะลี้หลบ
ยังอยากพบ ประสพพักตร์ รักถ่ายถอน
เฝ้าครวญคร่ำ พร่ำหา แสนอาวรณ์
ให้ร้าวรอน ผ่อนพ้น คนเคยเคียง
ให้คอยรอ อย่าท้อ ขอเพียงรัก
อย่าพึ่งหัก ฤทัย ใช่หลีกเลี่ยง
อีกไม่นาน พานว่า กลับมาเรียง
อยู่ร่วมเตียง สุขสันต์ ทุกวันเลย
พันทอง
[