ลวงซ้ำย่ำให้สาใจ
"บ่ มิสมลมหนาวสาวจางหาย
แม่จอมใจจรจากมิฝากหา
ข้าตะหนกอกระทมตรมอุรา
แสงอุษามิทันสางนางก็จร
ระเริงใจหลงคำเจ้าเฝ้าหวานหู
หัวใจกูดุจเลือดหลั่งดั่งต้องศร
คิดถึงอกอุ่นไอรักจักอาวร
แม่บังอรร้อนรักเคยฝากไว้
หวลรำพึงถึงห้วงรักปักน้องเจ้า
ให้ตัวเราหวานหวามวามหวานไหว
ดุจมนต์ตราสะกดทรวงห้วงดวงใจ
ถักด้วยใยสเน่หาวาจาลวง
ลมเหมันต์บาดกายมิตายดอก
แต่ลมหลอกดุจหอกอินทร์แดนดินสรวง
บาดดวงแดจนแดดิ้นสิ้นแรงทรวง
ถลาร่วงติดบ่วงรักปักอุรา
แม้นน้องนวลหวนใจมาลวงซ้ำ
ยอมระกำย่ำเถิดให้สมสา
จักยินยอมพร้อมใจให้บีฑา
เพียงน้องยากอดกรายคลายหนาวทรวง"
"บ่ มิสมลมหนาวสาวจางหาย
แม่จอมใจจรจากมิฝากหา
ข้าตะหนกอกระทมตรมอุรา
แสงอุษามิทันสางนางก็จร
ระเริงใจหลงคำเจ้าเฝ้าหวานหู
หัวใจกูดุจเลือดหลั่งดั่งต้องศร
คิดถึงอกอุ่นไอรักจักอาวร
แม่บังอรร้อนรักเคยฝากไว้
หวลรำพึงถึงห้วงรักปักน้องเจ้า
ให้ตัวเราหวานหวามวามหวานไหว
ดุจมนต์ตราสะกดทรวงห้วงดวงใจ
ถักด้วยใยสเน่หาวาจาลวง
ลมเหมันต์บาดกายมิตายดอก
แต่ลมหลอกดุจหอกอินทร์แดนดินสรวง
บาดดวงแดจนแดดิ้นสิ้นแรงทรวง
ถลาร่วงติดบ่วงรักปักอุรา
แม้นน้องนวลหวนใจมาลวงซ้ำ
ยอมระกำย่ำเถิดให้สมสา
จักยินยอมพร้อมใจให้บีฑา
เพียงน้องยากอดกรายคลายหนาวทรวง"
ลมหนาวจาง จากไกล ไปนานแล้ว
ไยพี่แก้ว แววช้ำ ย้ำห่วงหวง
น้องร้าวรวด ปวดเหลือ เถือทั้งปวง
เหมือนติดบ่วง หน่วงรัก พักพิงใจ
อย่าเศร้าสร้อย หงอยจิต คิดตัดพ้อ
จงคอยรอ ทรามชื่น หวนคืนใกล้
ที่จากมา สุดแสน จะอาลัย
นอนละเมอ เพ้อไป ให้หวงจินต์
อีกไม่นาน จะกลับ ไปรับขวัญ
จงรอคืน รอวัน หวั่นถวิล
ความรักปัก ฤทัย ไร้ราคิน
ตราบชีวิน นี้อยู่ คู่เคียงเธอ
พันทอง
ถึงหนาวไกลแต่หัวใจชายยังหนาว
เพียงมองดาวพราวไหวก็ไผลเผลอ
หรือเพียงเราเหงาจิตคิดละเมอ
จึงพร่ำเพ้อหาเธออยู่ร่ำไป
ห้วงคำนึงเฝ้ารำพึงถึงวันเก่า
เคยเคียงเจ้าเย้ายวนรัญจวนไหว
ต้องราคินสิ้นวาสน์แทบขาดใจ
สุดอาลัยให้ตรมระทมตรอม
ยังรอหวังฟังข่าวจากดาวฟ้า
แม้นล่วงมาจะเพียรปักรักถนอม
หมายเคียงคู่ชู้ควงพวงพยอม
บรรจงหอมกล่อมภักดิ์สลักใจ