[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปราชญ์ศรีกวีน้อย ♥]

  นอนใจในน้ำตา

    ปาดน้ำตา ทาป้าย ที่ปลายหมอน
ก่อนจะนอน นั่งคิด ลอยจิตถึง
แกล้มกลอนเหล้า เมานารี ที่คำนึง
เพราะรักหนึ่ง พึงแพ้ แน่ปราชัย

     หมดหัวใจ ไร้สิทธิ์ จะคิดหวัง
แต่เหลือยัง ไว้สิทธ์ คิดเผลอไผล
ทดความเจ็บ เย็บยก อกหักไป
อย่าเหลือไว้ ใจที่พัง นั่งจำนน

     จำเปลี่ยนหน้า มาข่ม อารมณ์ไว้
คนอื่นไหน ไม่เห็น ไม่เอ็นสน
ยามใจเปลี่ยว เหลียวหลบ ไม่สบยล
ฉีกยิ้มทน บ่นตัวห้าม ถามถึงเธอ

    กี่ปีผ่าน การภักดิ์ รักเธอแล้ว
ทุกร่องแนว แน่วนิ่ง จริงเสมอ
ที่จมปลัก รักไว้ ในตัวเธอ
เหมือนฉันเพ้อ ละเมอคลาง ทางคนเดียว

    แม่สอนเหลือ เผื่อไว้ ในคราวรัก
ลูกควรหัก ห้ามจิต คิดเฉลียว
ไม่สดับ กลับฝังใจ ในคนเดียว
ไม่กี่เดี๋ยว เหลียวคำ นำคำนึง

    อันว่ารัก มักแล้ว ไม่แคล้วเจ็บ
แม้เคยเย็บ แผลใจ ไม่นึกถึง
เจ็บไม่จำ ซ้ำสอง ไม่ตรองตรึง
ประหนึ่งซึ่ง โง่กว่า หมูหมาควาย

@ปราชญ์ศรีกวีน้อย

ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ ผมเป็นเด็กเพิ่งหัดแต่งกลอน