[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภู กวินท์]

เพราะข้าพเจ้ายังเป็นมนุษย์

.....
ข้าพเจ้ายิ้มเฉื่อยอย่างเหนื่อยล้า
แหงนมองเข็มนาฬิกาหน้ากระจก
วินาทีเคลื่อนไปไม่สะทก
แต่ข้างในหัวอกยังงกงัน
.....
เห็นทุกสิ่งรอบกายฉายยิ้มหยาด
เราเหมือนตัวประหวาดเริ่มหวาดหวั่น
ต่อความกลัวค่ำคืนสะอื้นพลัน!
แสวงหาสวรรค์, วิมานดิน
.....
ลึกลงด้านจิตใจในเบื้องลึก
อาจสำนึกสะดุดไม่สุดสิ้น
มันบั่นทอนแรงขับประดับจินต์
มากัดกินความเชื่อแต่เมื่อวาน
.....
ด้วยวิถีแห่งวันอันมีค่า
ทุกท่วงท่าทำนองของสังขาร
มุ่งประโยชน์ทุกถ้วนล้วนสันดาน
พรากวิญญาณศรัทธาแห่งสามัญ
.....
ข้าพเจ้าคำนวนมวลชีวิต
หลงยึดติดมายาจนน่าหวั่น
มีความโง่, ความบ้า, จนฆ่ากัน
มีสัมพันธ์ลึก-ลึก จนนึกกลัว
.....
เกิดขึ้นอย่างไม่หยุดยั้ง, ทั้งต่อหน้า
และลับตาทุกคืนมายืนยั่ว
ลืมสำนึกสักครู่ไม่รู้ตัว
อาจความชั่วครอบงำจนหนำใจ
.....
ขณะซึ่งชีวิตด้านติดลบ
ข้าพเจ้าประกบกระทบไหล่
ขับไล่ความเพ้อฝันที่จัญไร
ปลุกชีวิตหลับไหลให้ตื่นมา
.....
เพราะข้าพเจ้ายังเป็นมนุษย์
จึงต้องการยื้อยุดสุดแรงกล้า
อยู่บนความสามัญธรรมดา
ไม่เยื้อแย่งศรัทธา, เข่นฆ่าใคร..!!
.....
 

ขอบคุณภาพจาก อินเตอร์เน็ต