ขอบคุณภาพจาก Google ครับ
กรองกานท์รักถักถ้อยเพื่อร้อยขวัญ
สี่คำนั้นมอบให้ใจถวิล
งดงามยามเพ่งพิศจิตกวิน
ดั่งประทิ่มซับวางที่กลางใจ
ขอเรียงร้อยถ้อยถักอีกสักหน
ในกมลรับนามความหวาบไหว
ดลบันดาลรักถ้อยเกี่ยวคล้อยใจ
ที่ถามไว้"ใช่""คือใช่"เมื่อใจดล
เพราะรักหนึ่งจริงใจใครก็รู้
รักนั้นอยู่ในใจไกลเหตุผล
รักได้ยินสำเนียงเพียงเสียงตน
ที่ผ่านพ้นสำเนียงเป็นเสียงใจ
"ใช่""คือใช่"ใจถามความซ้ำซ้ำ
เพื่อตอกย้ำคำกานท์วานขานไข
คำอื่นนั้นครองกานท์นานเกินไป
มีเพียงเสียงข้างในให้ได้ยิน
-รัก-เสียงทักคนไกลใจดื่มด่ำ
-นี้-สี่คำเกินค่าไหนทั้งสิ้น
-เพื่อ-หัวใจชื่นทรวงในห้วงจินต์
-เธอ-มอบบทกวินปิ่นวิไล
รการตติ
รัก ด้วยใจ หมายมอบ ใช่รอบจัด
รัก ยากวัด จากถ้อย ที่ร้อยไข
รัก ตราตรึง ขึงติด ชิดทรวงใน
รัก มอบให้ คือสิ้น ทั้งอินทรีย์
นี้ แหละคือ ค่ารัก ที่ภักดิ์มั่น
นี้ แหละคือ สัมพันธ์ มีหันหนี
นี้ แหละคือ สายใย ที่ใจมี
นี้ แหละคือ ภักดี ไม่มีเลือน
เพือ เสนอ สนอง จึงข้องเกี่ยว
เพื่อ หนึ่งเดียว เกินค่า หาใดเหมือน
เพื่อ เคียงครอง ปองหมาย ไว้เคียงเรือน
เพื่อ คอยเตือน เยือนย้ำ..ถึงความจริง
เธอ คงรู้ ซึ้งได้ ถึงใจฉัน
เธอ เท่านั้น ครองไว้ แล้วใจหญิง
เธอ คือคน ที่ใจ หมายแอบอิง
เธอ นั้นเป็น ทุกสิ่ง เพื่อพิงใจ...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
