วจีร่ำ พร่ำพลอด ช่างออดเพ้อ
หากละเมอ เผลอรัก ภักดิ์มั่นหมาย
กลัววันหนึ่ง ซึ่งฤดี ของพี่ชาย
กลับคืนคลาย สายสวาท คงขาดกัน
แม้นรักยิ่ง จริงใจ ใฝ่พินิจ
ตรึกตรองจิต คิดแน่ มิแปรผัน
จะสนอง ปองใจ ให้กำนัล
เป็นรางวัล หมั้นรัก ที่ภักดี.../
ป.ล.สมมุติว่าเป็นสาวมาตอบก็แล้วกันเน้อ
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
